In deze gruwelijke oorlog tussen Israël en Gaza ben ik aan het kijken of het zin heeft om pu(niet-weten) te gebruiken.
Het begin is simpel, ik begrijp er niet heel veel van, er is heel veel pu.
Ondanks een uitleg over de oorsprong als in
(Pu is niet-weten dat ruimte in neemt, lees meer)
In de actuele situatie helpt pu enigzins om te zien dat beide kanten het nieuws proberen te manipuleren.
Maar wat er dan wel gebeurt? Daar helpt pu niet echt bij.
Het roept eigenlijk op tot voorzichtigheid.
Dat kan misschien niet zo kwaad als je in het veilige Nederland woont.
Maar als je er middenin zit, of als de oorlog hier mocht komen?
De situatie vraagt dan een oordeel, een keus, handelingen. Het gebruik van pu helpt dan maar weinig.
Alsnog kan pu helpen om, als je de ruimte wel hebt, niet te snel te oordelen en te wachten op feiten die betrouwbaar lijken.
Om niet te snel meegetrokken te worden in oorlogsretoriek van de groep waar je het meest verwant mee voelt.
Pu helpt ook om je niet al te zeer te laten afleiden door het conflict. Het ís erg, maar er is veel pu en het is gelukkig nu nog ver.
Je kan je ogen open houden voor wat er gaande is en je toch bezig houden met wat je hier wél kan doen in je dagelijks leven.
Pu helpt om je niet te zeer te laten meeslepen zonder je te hoeven afsluiten.
Je kan oog houden voor de ellende, maar het ook, zover het kan, buiten houden.
Pu helpt niet om dit probleem op te lossen, maar kan wellicht enigzins bijdragen aan een gezonde manier van omgaan ermee.
Wat in dit artikel van Beatrice de Graaf, goed wordt beschreven is dat een oorlog, waar je je bij betrokken voelt, een bestaande orde bevraagt en onder druk zet, politiek, militair of moreel.
We houden er niet van als dat gebeurt:
"Volgens Heider willen mensen een consistent, kloppend en begrijpelijk beeld van de wereld om hen heen opbouwen. Wanneer conflicten de orde verstoren en de eigen emoties het beeld verder vervuilen, willen mensen de balans zo snel mogelijk herstellen, want die disbalans voelt naar. Ze zullen daarbij de gruwelijkheden in het eigen kamp, nuances en andere ambivalente inzichten onderdrukken ten gunste van een eenduidig, moreel helder beeld. "
Beatrice de Graaf bepleit: "In plaats van anderen onze morele consistentie te willen opdringen, kunnen we ons eigen lijden aan die disbalans van inconsistent geweld beter in stilte dragen en compassie betonen met slachtoffers aan beide zijden. "
Ik denk dat pu hier een rol kan spelen: vul de ruimte die de verstoring van de morele/poltieke/militaire orde creëert, tijdelijk met pu. En wacht een tijdje met een nieuwe orde in je hoofd.
Dat zou zo maar te snel, te heftig handelen kunnen voorkomen.
(afbeelding Armando © Collectie Armandomuseum )