Ik ben een boek aan het schrijven over 'leegte' met een aantal methoden om daar mee om te gaan.

Nu heb ik gemerkt dat er bij het woord 'leegte' twee problemen spelen. De ene is dat mensen voor vergelijkbare ervaringen hele andere woorden gebruiken, zodat we elkaar niet begrijpen. Begrippen die ik hoor zijn: afgrond, zwarte gat, existentiële eenzaamheid, zinloosheid.

Het tweede probleem is dat er ook mensen zijn met hele andere ervaringen, die hun ervaring 'leegte' noemen. Even een moment nergens aan denken, bijv. De verwarring die dan optreedt is zo mogelijk nog groter.

Ik wil graag meer begrijpen van de taal rondom 'leegte'.

Zelf omschrijf ik de leegte soms als het wegvallen van woorden, van taal, van mentale structuren. Geen zin kunnen vinden, geen bodem. Geen filosofische ondersteuning van je bestaan meer.

Een andere beschrijving die ik heb gehoord in een gesprek is:
Omgaan met 'de leegte' zou je kunnen zien als een extra laag onder de piramide van Maslow.
Wanneer je in 'de leegte' zit en er niet goed mee om kan gaan, dan kun en wil je niet eten en slapen.
Omgaan met 'leegte' is anders, fundamenteler dan zelfactualisatie.

Ik ben op zoek naar meer beschrijvingen, meer taal rondom leegte.

Ben jij (of ken jij) iemand die 'de leegte' kent en er wel een gesprek met mij over zou willen hebben?